mahyama düşen mahşer / örten muamma
sen misin dedi 1 her gece sabahı tetikleyen
fakir hâfızama yenilen kuytu t e v e k k ü l

âvâre baharı sensiz bıraktın
ç ö l buhurunda. çocukluğumuz
terli mavi / bahanemiz yok şimdi

aynaya dön kalbimi ayart
küllenen acıların seyret sersemliğini
a ş k ın soykütüğünde. mâtem kokuyor akşam

belki sendin bilemem
ruhumun şifresinde sürgün kalan a n k e b û t
sürükleNdiğim îmâ

----------------------------------------
kim koydu bu mektubu koynuma
bakar bakar ağlarım yüzüm ipek kozası
söz hazır düş kurulu yine de gelmiyorsun
öyleyse kır kalemi
sonsuz uykumda uğuldasın merakım